-
1 rezydent
mp1. hist. (= przedstawiciel dyplomatyczny) resident.2. przest. (= ubogi krewny na utrzymaniu) resident.3. ( w obcym kraju) denizen.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rezydent
См. также в других словарях:
kolonia — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. kolońja] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. kolonianii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kraj pozbawiony własnej suwerenności, prawa decydowania o swoim losie, uzależniony od innego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imigrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, imigrowaćruję, imigrowaćruje {{/stl 8}}{{stl 7}} przybywać do innego kraju, aby się w nim osiedlić; osiedlać się w obcym kraju w wyniku emigracji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Imigrować na stałe, tymczasowo.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Rémy Porte — est un officier d’active, né en décembre 1957. En tant qu officier historien, il est un spécialiste de la Première Guerre mondiale. Sommaire 1 Carrière militaire 2 Cursus académique 3 Axes de recherche … Wikipédia en Français
kilkuletni — 1. «obejmujący okres kilku lat, trwający kilka lat» Kilkuletni pobyt w obcym kraju. Kilkuletnia nauka, praca. 2. «będący w wieku kilku lat; mający kilka lat» Kilkuletni chłopiec. Kilkuletnie drzewo … Słownik języka polskiego
kolonizacja — ż I, DCMs. kolonizacjacji; lm D. kolonizacjacji (kolonizacjacyj) 1. «zasiedlanie kolonii przez emigrantów z metropolii; osadzanie kolonistów w obcym kraju» Kolonizacja hiszpańska w Ameryce Południowej. 2. «zasiedlanie obszarów nie… … Słownik języka polskiego
przebiedować — dk IV, przebiedowaćduję, przebiedowaćdujesz, przebiedowaćduj, przebiedowaćował, przebiedowaćowany «przeżyć pewien czas w biedzie, biedując» Przebiedował całą zimę w obcym kraju … Słownik języka polskiego
samotny — samotnyni 1. «żyjący w samotności, w odosobnieniu, nie mający rodziny, towarzystwa; znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam» Samotny dziwak. Samotny na świecie. Samotny w obcym kraju, mieście. Samotny żeglarz,… … Słownik języka polskiego
wyemigrować — dk IV, wyemigrowaćruję, wyemigrowaćrujesz, wyemigrowaćruj, wyemigrowaćował «wyjechawszy na stałe z ojczyzny osiedlić się w obcym kraju» Wyemigrować na drugą półkulę … Słownik języka polskiego
immunitet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. immunitetecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prawo zwalniające od obowiązków, obciążeń, którym podlegają inni; przywilej zwalniający dane osoby od odpowiedzialności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kolonizacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kolonizacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowywanie obcych terytoriów, zasiedlanie kolonii przez emigrantów z metropolii; osadzanie kolonistów w obcym kraju :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obcy — «nie należący do jakiegoś kręgu osób, spraw, rzeczy; niewłaściwy komuś, nie objęty czyimiś zainteresowaniami» Być w obcym towarzystwie. Wyraz obcego pochodzenia. Obcy przemysł, handel, język. Obcy ludzie. Obca kultura. Jakaś dziedzina wiedzy jest … Słownik języka polskiego